Wstęp:
Instrukcja opisuje sposób montażu materiałów termoizolacyjnych ISOBLOCK THERMO dla drzwi balkonowych, progów drzwiowych oraz systemów unoszono-przesuwnych typu HST. Została stworzona po to, aby uniknąć błędów wynikających z nieprawidłowej instalacji stolarki. Podczas montażu elementów termoizolacyjnych należy posługiwać się odpowiednim asortymentem chemicznym : tzn stosować taki komponenty montażowe(kleje,uszczelniacze itp.) które nie będą wchodzić w reakcje z podłożem oraz elementami termoizolacyjnymi. Należy pamiętać że elementy wykonane z materiału ISOBLOCK THERMO stanowią pochodne polistyrenów , tym samym nie są one odporne na działanie chemii, która w swoim składzie posiada rozpuszczalniki.

Przygotowanie otworu montażowego:
Powierzchnia, na której spoczywać będzie element termoizolacyjny , musi zostać odpowiednio wypoziomowania. Producent nie przewiduje stosowania ,żadnych elementów dystansowych. Jest to istotny aspekt aby zredukować do minimum ryzyko występowania nierównomiernych naprężeń ściskających.

Przygotowanie elementu termoizolacyjnego:
Długości produkcyjne jednego elementu to 102 cm, w przypadku otworów mniejszych należy dociąć profil średnio o 1 cm, tak aby uzyskać luzy na uszczelnieniu . Otwory większe wymagają zastosowania dwóch bądź więcej odcinków profili, które przygotowujemy na wymiar wcześniej, pamiętając o luzach na uszczelnienie.

1) Montaż elementów termoizolacyjnych bezpośrednio do progu/ościeżnicy. W tym rodzaju montażu najkorzystniej jest położyć elementy stolarki (ościeżnice) na przygotowane podłoże tak aby mieć swobodny dostęp do spodu ramy/progu ościeżnicy. Każdy z elementów zamawianych przez klienta jest odpowiednio wyfrezowany pod konkretny zgodny ze zleceniem rodzaj stolarki/systemu/progu. Pierwszym etapem połączenia materiału izolacyjnego ze stolarką jest pokrycie głowicy (górnej płaszczyzny elementu) klejo-uszczelniaczem na bazie polimerów np.: BOSTIK SUPERFIX. (Zdjęcie nr.1)
W dalszej części nabijamy/wsuwamy element termoizolacyjny w próg/ościeżnice oraz mocno dociskamy (Zdjęcie nr.2). Profile są wyfrezowane w taki sposób, że część zewnętrzna poszerzenia posiada kilkustopniowy spad. Cześć wewnętrzna natomiast posiada wcięcie pod kątem prostym. Całość (rama + element termoizolacyjny) łączymy ściskami stolarskimi, aby mieć pewność, że klejouszczelniacz
odpowiednio związał (Zdjęcie nr.3). Istnieje również możliwość przykręcenia mechanicznie elementu do stolarki. Wszystko uwarunkowane jest od konstrukcji danego systemu. Wkręt montażowy przewiercamy przez listwę PCV znajdującą się w dolnej części materiału termoizolacyjnego. Należy pamiętać, aby stosować odpowiedniej długości wkręty adekwatne do wysokości materiału termoizolacyjnego. Nie zachowanie powyższej zasady skutkować może uszkodzeniem progu stolarki. Łączenie kolejnych odcinków elementów termoizolacyjnych wymaga tej samej techniki co opisana powyżej. Należy pamiętać, aby wprowadzić odpowiednią ilość klejo-uszczelniacza na łączeniach doczołowych ( główka) elementu. Następnie dociskajamy go do wcześniej przyklejonego materiału. Nadmiar kleju wydobywający się na łączeniu usuwamy.

2) Osadzanie elementów termoizolacyjnych wraz z stolarką w przestrzeni montażowej.
Po instalacji materiałów izolacyjnych do stolarki, zapinamy kotwy montażowe, które wchodzą w skład wyposażenia w dolną listwę montażową. Następnie aplikujemy na całej powierzchni montażowej klej poliuretanowy do styropianu, lub zaprawę klejową(może stanowić warstwę poziomującą). Całość wsuwamy w otwór montażowy i ustawiamy tak, aby uzyskać poziom. Dozwolone jest również stosowanie stalowych kątowników. Zapewni to stabilność całej konstrukcji. Miejsca dylatacyjne występujące na zakończeniach elementów izolacyjnych a murem wypełniamy klejem hybrydowym.

UWAGA:
Elementy wykonane z materiału ISOBLOCK THERMO należy zabezpieczyć przed działaniem warunków atmosferycznych maksymalnie do 1 miesiąca od dnia instalacji. Pomocne będą w tym materiały zabezpieczające przed degradacją: np. TYTAN EVOMER lub FARTUCH EPDM. ISOBLOCK THERMO nie może być stosowany jako materiał hydroizolacyjny oraz nie wolno go stosować w jakikolwiek inny sposób do montażu stolarki p-poż., jak również w budynkach powyżej 25 m od poziomu terenu. W przypadku narażenia na działanie wilgoci należy zadbać o odpowiednią izolację.